Eighteenth-century Flemish harpsichord music today is mostly identified with the Pièces de clavecin of 1731 by Joseph-Hector Fiocco (1703-1741). Although this collection, consisting of two major harpsichord suites, undoubtedly forms the high point in the genre, I want this CD to show that Fiocco was certainly not the only good Flemish harpsichord composer. (For those interested in Fioccos harpsichord works, I refer to my complete recording of his Pièces de clavecin (ACCENT 24176, 2007)). The repertoire of this CD is the result of an artistic research project I carried out into eighteenth-century Flemish harpsichord music, based on the rich collection of the Antwerp Conservatory library.

Demeyere shows us that there is more to Flemisch harpsichord music than only Fiocco;s music and this cd is a unique statement for that and takes us into the wealth of other compostions of the eighteenth century.

Demeyere laat zien dat er meer is dan Fiocco
Vlaamse klavecimbelmuziek uit de 18e eeuw wordt tegenwoordig vaak geassocieerd met de Piéces de clavecin van Joseph-Hector Fiocco uit 1731. Hoewel deze verzameling met twee belangrijke klavecimbelsuites ongetwijfeld het hoogtepunt van dit genre vormt, was Fiocco zeker niet de enige goede Vlaamse klavecimbelcomponist. Het repertoire op dit album is het resultaat van een onderzoek naar 18e-eeuwse Vlaamse klavecimbelmuziek, gebaseerd op de rijke collectie van de bibliotheek van het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen door Ewald Demeyere.

Demeyere is klavecinist en dirigent van het Baroque Orchestra Bach Concentus. Daarnaast doet hij onderzoek en schrijft hij musicologische artikelen. Demeyere heeft deelgenomen aan verschillende opnames voor radio en televisie, onder andere voor het ACCENT label. Op dit album neemt hij de luisteraars mee naar de wereld van andere klavecimbelwerken uit de 18e eeuw.

Jenseits von Fiocco

Der ausgezeichnete belgische Cembalist Ewald Demeyere zeigt uns, dass Flämische Cembalomusik nicht nur aus Kompositionen von Fiocco besteht. Diese CD ist ein einzigartiger Beweis für den Reichtum an weiteren Kompositionen aus dem 18. Jahrhundert.